İsmail Engin : Türkiye'de Fotoğraf ve Antropoloji, 2'58'' [03.10.2025]
Antropoloji ile fotoğraf arasındaki ilişki, kültürel olguları görünür kılma ve çözümleme açısından önemini korumaktadır. Ancak günümüzde fotoğraf çekimi, bilgi gizliliği ve kişilik hakları çerçevesinde yasal sınırlamalara tabidir. Ve, antropologların karşılaştığı önemli bir mesele de fotoğrafların akademik kullanıma uygun biçimde künyelendirilmesidir. Fotoğrafın ne zaman, nerede ve hangi koşullarda çekildiği gibi bilgiler, hem bilimsel analiz hem de arşivleme açısından büyük önem taşır.
Günümüzde dijital fotoğraf makinalarında fotoğrafın teknik özellikleri doğal olarak kaydediliyor. Örneğin, onun ne zaman çekildiğini - tarihlendirme sorununu en aza indiriyor veya tamamen bertaraf ediyor. Ancak, fotoğrafın tarihlendirilmesinde kullanılan teknikler, farklılıklar içeriyor. Makina tarafından doğrudan fotoğrafın "ön / görünen yüzüne" yapıştırılmış tarihlendirme ile dijital ortamda fotoğrafın "arka künyesi"ne yapıştırılmış tarihlendirme, iki farklı teknik...
Türkiye’de fotoğrafın künyelenmesi tekniğini başarıyla kullanan isimlerden biri, antropolog-sosyolog Sabri Çakır’dır. Estetik kaygılarla bu künyeleme tekniğine soğuk bakanlar arasında halkbilimciler yer alır. Bu isimlerden biri olan Attila Erden, alan çekimlerini estetik açıdan güçlü biçimde kullansa da, teknik verileri eksik bıraktığı için, fotoğrafları güçlü etnografik arşiv niteliği taşısa da bilimsel bağlamda değerlendirmeye, "kayıtlı olmayan hafızaya özgü" sınırlı şekilde cevap vermektedir:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder