Tutunanlar

Birisine “soysuz” demek ağır bir hakaret. Alevilikte bir “Dede”ye “soysuz” demek “Aleviliği temelden reddetmek” demek... “Canlar” birbirlerine hitap ederken artık “yol yezidleri”nden söz ediyor. “Bizim Yezitler” diye şiirler – türküler düzülüyor. “Hainler”den, “ajanlar”dan, “ihbarcılar”dan, “işbirlikçiler”den, “ihanet”ten bahsediliyor. Nereden gelindi, nereye gidiliyor? Ne oluyor? Alevilik bu mu?