“Baba Erenler Hû,
Fazla uzatmadan kısaca yazacağım ki, zamanın heder olmasın!
Ehh ne de olsa hayat bâki, Garip Ismayıl fâni.
Senden, “sonrası” için bir ricam var, önceden belirteyim:
Hakk gecinden çağırsın yanına, hedefim en az 100 yıl daha. Lakin, her canlının tadacağı iksirden bir gün kuşkusuz ben de tadacağım. O gün geldiğinde “erkân”ımı sen yürütüver. Beni yolsuza bırakma...
Ancak, bu tarafta değil de öbür tarafa gittiğimde, sadece o gün beni hatırlayan “sözde dostlar” çıkabilir, ki çıkacağı da kuvvetle muhtemeldir. Bunlar, o an “ne iyi 'Can'dı” derken, içinden bana nanik yapabilir, ki yapacağı da aşikârdır. Bu “iyi niyetlilere” karşı, şimdiden tedbirimi alayım:
Sol elimin orta parmağını havaya dik, onlaradır!
Ancak evet ama yetmez, sen de bir zahmet bu mendeburları dehleyiver. Tüyerlerken bari ayakkabıları “Yol”da kalsın. Yoksa, öbür tarafta sana güzel bir karşılama töreni düzenleyip atacağım papuclarını dama...
Sen gayet iyi bilirsin kimler olduğunu.
Gerçeğin demine Hû...
Garip Ismayıl”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder