İsmail Engin : İsmail Çoban - Lirik Realizmin Önemli Temsilcisi, 8'11'' [23.06.2024] | @ismailenginhd
[İsmail Engin] İsmail Çoban, 1945’te ailesinin 12. çocuğu olarak Çorum’da doğdu. 1956 – 1959 yıları arasında İstanbul’da terzi çırağıydı. 1965’te Atatürk İlköğretmen Okulu’ndaki eğitimin akabinde öğretmen oldu. 1968 yılına kadar İstanbul Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’na devam etti. Bu arada Doğu Anadolu’da foto muhabirliği yaptı. 1968’te Federal Almanya’ya “göç” etti. 1971’de Werkkunstschule Wuppertal’i bitirdi. Serbest sanatçı; ressam, grafiker ve heykeltraş olarak çalışıyor.
1978- 1986 arasında Federal Almanya Sanatçılar Derneği Genel Sekreterliği görevinde bulundu. 1987’de, 1985-87 yıllarında Polonya’nın Krakau Kenti’nin restore çalışmalarına olan katkılarından dolayı “Dr. h.c.” ile ödüllendirildi. Seul ve Busan Üniversiteleri Güzel Sanatlar Fakülteleri’nde, klasik heykel ve temel eğitim dallarında dersler verdi. 2005’te “İsmail Çoban Genç Sanatçılara Destek Vakfı”nı kurdu.
Bugüne kadar 171 kişisel ve 500’ün üzerinde karma sergisiyle, Almanya, ABD, Arjantin, Avusturya, Azerbaycan, Demokratik Alman Cumhuriyeti, İspanya, Belçika, İsviçre, Polonya, Hollanda, İtalya, İngiltere, Bulgaristan, Romanya, Macaristan, Norveç, Fransa, Kanada, Güney Afrika, Güney Kore, Suriye, Türkiye, Mısır, Brezilya, Şili, Nikaragua, Küba, Japonya, Çekoslovakya, Sırbistan, Çek Cumhuriyeti’nde sergilere katıldı. Önemli bienallerde jüri üyesi olarak yer aldı... Eserleri, pek çok devlet müzesinde ve sayısız özel koleksiyonda bulunuyor.
* * *
1961, “konuk yabancı işçiler”in Türkiye’den Almanya’ya göç etmeye başladığı yıl. Aradan biraz süre geçtiğinde “mecburi” bir göç başlar Batı’ya. Ve İsmail Çoban da 1968’de Almanya’ya göçer “mecburen”. Daha önce, Hasanoğlan’da, Siirt Kurtalan’da öğretmendir. 1968’e kadar, İstanbul Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’na devam eder. Doğu Anadolu’da foto muhabirliği yapar. 1971’de Werkkunstschule Wuppertal’i devlet sınavıyla bitirir.
Sanat alanında “lirik realizm”in önemli temsilcilerinden kabul edilen İsmail Çoban, hayatının bu dönemini şöyle anlatıyor:
